Voorzitter, net nadat je zelf de toerist hebt uitgehangen in de vakantie, spreken over het Haags toerismebeleid, het kan niet op een beter moment. Toen ik met mijn gezin op Mont Saint Michel stond, wist ik precies hoe het niet moet worden in Den Haag. Toen ik rustig over een immense, maar uitgestorven Amerikaanse begraafplaats in de Franse Ardennen stiefelde, het herdenkingsmonument binnen wandelde, wist ik wie dat ging voorkomen: daar zat ‘ie: Richard de Mos.
Voorzitter, ik las deze vakantie Grand Hotel Europa van Ilja Leonard Pfeiffer. Een aanrader voor iedereen die eens kritisch naar toerisme wil kijken. Maar pas ook op niet al te veel te worden meegesleept in het pessimisme dat Europa misschien niet veel keus meer heeft dan alleen maar de historische en toeristische tuin te zijn van de wereld. Waarin geen groeimarkt meer te verzinnen is, behalve het toerisme…
Gewoon doen, dan doe je al gek genoeg. Lijkt me. Dat is wat mijn partij betreft ook de houding die we moeten aannemen als het gaat om toerisme. Er is toerisme, prima. Ook goed voor de werkgelegenheid. Naar Den Haag komen vooral mensen uit de regio, naar een muziekevenement, een sportevenement. Maar du moment dat de New York Times vijf keer over je schrijft kan dat razendsnel veranderen. Dat moet met beleid.
Maar dan naar Den Haag. Geen bangmakerij. Natuurlijk, Amsterdamse toestanden, zover is het nog lang niet. Venetiaanse, Barceloneze toestanden ook niet. Aan de andere kant: een kitscherige stad, met bedachte trekpleisters voor kwaliteitstoeristen, dat moeten we toch allemaal niet willen. Er zitten goede elementen in de strategie, maar ook 2 grote omissies.
Het belangrijkste is dat er geen oog is voor de negatieve neveneffecten.
Voorkom dat het je hoogste doel wordt met dollartekens in de ogen. Voorkom ook dat je vol inzet op toerisme, vol inzet op citymarketing voordat je hebt nagedacht over de gevolgen. En voorkom dat het je enige economische paard is waar je op wedt.
En precies dat dreigt te gebeuren, voorzitter. Met een vijfpuntenplan voor het voorkomen van ongewenste neveneffecten. Dat zullen we straks aanbieden aan de wethouder en we zijn er van overtuigd dat we daar vandaag en op een later moment ongetwijfeld schriftelijk, nog een mooie reactie op zullen krijgen:
- Meten is weten: breng de neveneffecten in beeld, maar handel ook pas als je het op orde hebt.
- Pas meer toeristen trekken als je fatsoenlijke en voldoende hotelkamers hebt.
- Houd auto’s en touringcars uit de stad bij topdrukte en spreidt toeristische attracties zoveel mogelijk in de stad en regio.
- Maak met de toerismesector afspraken over goed werkgeverschap.
- Begrens Airbnb tot vakantieverhuur tot maximaal dertig dagen.
Wij krijgen graag een reactie op ons plan, dat ik straks ook graag nog even aan de wethouder overhandig.
Voorzitter, en dan tot slot. Iets heeft me echt verbaasd. De term kwaliteitstoerist. Dat had ik niet van De Mos verwacht. Voor de draad er mee. Wat is dat? Gaan we nu echt sturen op het naar Den Haag halen van mensen met meer dan een ton op de rekening? Willen we alleen nog backpackers, maar geen vrijgezellenfeesten meer?
Of bedoelen we iets anders? En als we het niet kunnen definiëren, zullen we dan een andere term verzinnen? Kom op. Iedereen die zich goed gedraagt is welkom in Den Haag, we gaan toch heen voorkeursbeleid voeren?
Voorzitter, ik kijk uit naar de beantwoording. En ik kijk met veel plezier terug op de ontmoeting met de wethouder in de Franse Ardennen. Die mooie rustige inmiddels al decennia vredige Franse Ardennen, die moeten ook hem inspiratie gegeven hebben voor een toerismebeleid dat bij Den Haag past.
