Het lerarentekort raakt de meest kwetsbare kinderen het hardst. Samir Ahraui (raadslid van de Haagse PvdA) en Caroline Verduin (raadslid van D66 Den Haag en zelf docent) willen een docentenoffensief.
Vijftig jonge gezichten verschijnen vrijdagochtend bij juf Nadia op het scherm. Vandaag is thuisonderwijsdag, en niet omdat er corona is, maar omdat er simpelweg niet genoeg docenten zijn om de kinderen op deze Haagse basisschool fysiek les te geven. Een grote zorg, omdat juist in Den Haag de leerachterstanden in sommige wijken gigantisch zijn.
Dat is niets anders dan tragisch. Op school wordt een basis gelegd die bepalend is voor de rest van je leven. We mogen niet accepteren dat de wijk waar je woont en de school waar jij leert, jou op een achterstand zet. Deze wijken verdienen juist de volledige aandacht van stadsbesturen, zeker in een periode waarin nood voor docenten ontzettend hoog is. School moet de plek zijn waar je achterstanden inloopt, niet oploopt.
Elk jaar studeren 470 studenten af van de Haagse PABO, de opleiding tot leraar basisonderwijs. Daar worden ze klaargestoomd om het mooiste werk uit te voeren: als leraar voor de klas te staan. Maar 3 op de 10 van deze studenten komen op een Haagse school terecht. Laat staan dat die docenten op de meest kwetsbare basisscholen aan het werk gaan, waar het tekort het grootst is. Den Haag is hierin niet uniek. Gemeenten moeten deze studenten alle kansen bieden om te blijven in de stad waar zij het vak leren. We moeten grotere stappen nemen om het tij te keren. Daarom moet er een docentenoffensief komen, waarbij we alles op alles zetten om meer docenten naar de kwetsbaarste scholen te krijgen. Op deze scholen leer je leerlingen namelijk niet alleen taal en rekenen maar je kunt ook een voorbeeldfunctie hebben en meer voor deze kinderen betekenen dan alleen hun juf of meester zijn.
Om dit aan te pakken moeten we meer doen om het lerarenvak in kwetsbare wijken aantrekkelijker te maken. We roepen stadsbesturen dan ook op om zich niet blind te staren op gedachtes van onmogelijkheden of te verwijzen naar de landelijke problematiek, maar actief te kijken naar onorthodoxe oplossingen. Lokale overheden hebben het beste zicht op waar in hun stad de problemen het grootst zijn, en moeten daarom hun verantwoordelijkheid nemen.
We moeten docenten zoals juf Nadia beter helpen. Om dit te doen moeten gemeenten om de tafel met schoolbesturen om samen een lokaal Docentenfonds op te richten. Hiermee kunnen opleidingskosten van toekomstige docenten volledig door de gemeente op hen worden genomen als aankomende leraren zich minstens vijf jaar aan de stad wil binden. Hiermee garanderen we dat er een aanwas is van leraren die langere tijd in de stad blijven, en daardoor ook een connectie met hun school te creëren.
De beste docenten willen het grootste verschil maken voor de kinderen die zij in hun klas hebben. Het grootste verschil maak je in de meest kwetsbare wijken. Om docenten deze kans te geven moeten we er voor zorgen dat zij dichtbij hun werk kunnen wonen. Zo worden ze onderdeel van de wijk waar hun leerlingen leven. Het is nu gelukkig al zo dat docenten voorrang kunnen krijgen op woningen, maar in de praktijk komen deze maar mondjesmaat beschikbaar. Ook heeft de ene wijk en de ene school een groter lerarenprobleem dan de ander. Daar moeten we op inspelen. De docent die in de kwetsbaarste wijk en op de zwakste school gaat werken, krijgt het snelste voorrang op een woning in de buurt. Zorg er dus voor dat er voldoende betaalbare woningen beschikbaar komen voor docenten in die wijken waar de hulp het hardst nodig is, zodat zij snel en makkelijk binding met de buurt krijgen.
Als stadsbesturen serieus het lerarentekort willen aanpakken, wordt het nu tijd om out of the box te denken. Als je leerlingen niet in de steek wil laten, moeten we alles op alles zetten om docenten als juf Nadia zo goed mogelijk te helpen. Laten we in Den Haag het goede voorbeeld geven en hier nu mee starten.
