Deze week staat in het teken van commissie debatten over de begroting. Woensdag stonden we stil bij de uitdagingen en mogelijkheden op het gebied van wonen, ruimtelijke ordening, grondbeleid en vastgoed. Het debat heeft eens te meer aangetoond dat we niet kunnen verslappen in onze inspanningen om voldoende woningen te bouwen. In deze tijd is het cruciaal om standvastig op te treden tegen partijen die betaalbare woningen tegenhouden door te blijven roepen om visies als excuus.
Een breed scala aan onderwerpen werd besproken, met één onderliggende boodschap: de woningnood vraagt om concrete oplossingen en beleidsmaatregelen. De woningnood is prangend en leidt tot schrijnende situaties. Gelukkig is er in de begroting ruimte gecreëerd om hieraan tegemoet te komen.
Een positief punt is de toewijzing van middelen voor de doorontwikkeling van de Binckhorst. Hierbij heb ik benadrukt dat participatie een cruciale rol speelt. Het is essentieel om bewoners en organisaties zoals ‘I’m Binck’ de kans te geven om hun ideeën tot leven te brengen. Op dit moment lijkt de Binckhorst meer op een verzameling losse woontorens dan op een bruisende wijk. Met de juiste participatie en investeringen kunnen we dit veranderen. Ook bij het maken van de nieuwe visie voor nog duizenden woningen en bedrijfsruimte in de Binckhorst die er volgend jaar aankomt. Met de juiste investeringen en participatie kunnen we er voor zorgen dat de Binckhorst een wijk wordt waar creatievelingen een plek kunnen vinden en bewoners kunnen genieten van cultuur, een bruisend nachtleven en ook nu al met de kinderen naar de speeltuin kunnen en veilig naar school kunnen fietsen.
Een ander belangrijk punt is de stopzetting van de verkoop van gemeentelijk vastgoed, mede dankzij onze moties. Dit is een cruciale stap om maatschappelijke organisaties een betaalbare plek in de stad te bieden. Te vaak worden organisaties nu verwezen naar commerciële ruimtes waar hoge huren worden gevraagd. Daardoor dreigen we buurtverenigingen en plekken als de Samenscholing voor de stad te verliezen, als de gemeente ze niet helpt. Het belang van deze organisaties is te groot, en dus moet de gemeente in actie komen: stop de verkoop.
Ook hebben we jarenlang vastgehouden aan een faciliterend grondbeleid, waarbij we afwachten op marktinitiatieven. Gelukkig staat volgend jaar een nieuwe nota grondbeleid op de agenda. Hierbij heb ik gepleit voor geld om grond en gebouwen aan te kopen, en om ons grondbeleid in te zetten voor maatschappelijke doelen en voorzieningen.
Het is tijd om gezamenlijk te streven naar een stad waarin wonen betaalbaar is, waar participatie een sleutelrol speelt, en waar we de uitdagingen van het huidige woningtekort aanpakken.
