#InDeRaad: Den Haag laat zien wat het waard is. Vluchtelingen worden opgevangen.

Den Haag heeft grote ambities om mensen met een status op te vangen. En gelukkig met brede steun, zo bleek vorige week in het commissiedebat van twee weken geleden. Er ontstond een brede meerderheid voor de nieuwe locaties. Dat is onze medemenselijkheid. Daarmee tonen we onze solidariteit.

Op Joop.nl schreef ik een aantal weken geleden over Avisha en Annas. Avisha is 9 en Annas is 12 jaar oud. Avisha houdt van toneelspelen en wil de hoofdrol in de schoolmusical. Annas wil gewoon graag voetballen met zijn vrienden op het veldje om de hoek en misschien wel bij de voetbalclub. Ze zijn allebei soms wat eigenwijs maar ook vooral nieuwsgierig.

Ik ga niet verder uitweiden over Avisha en Annas. Ik ken Avisha en Annas niet, maar ik weet dat ze er wel zijn. Soms heten ze Julia of Samir, de andere keer heten ze Mohammed en Norah. Het zijn de kinderen van de vluchtelingen die wij in Den Haag een huis en toekomst gaan bieden. Ik wil hiermee benadrukken dat we het hier niet sec hebben over een grote huisvestingsoperatie maar over het bieden van een toekomst voor honderden mensen, zoals Avisha en Annas, die gevlucht zijn voor oorlog en geweld. We hebben het over mensen die net zoveel mens zijn als u en ik.

Het vergt wat van ons, van de stad, ja. Maar het laat ook zien wie wij zijn en wat we waard zijn. De open stad. De stad Van vrede en recht. De stad van verdraagzaamheid.

Er zijn voor de opvang van mensen met een status nu goede plannen. Er is intensief overleg met de buurtbewoners van de geplande locaties, over een maand krijgen we de laatste tranche voor dit jaar. Er zijn bewonderenswaardig veel mooie initiatieven om de mensen die onze stad gaan bewonen een warm welkom te heten. Complimenten voor iedereen die dit op het stadhuis en in de stad mogelijk maakt.

Maar we moeten niet blijven steken in voornemens en plannen.

Hoewel we vandaag spreken in de Raad over mensen met een status en een opgave waarvan we de aantallen in oktober vorig jaar hebben vastgesteld, weten we dat het aantal mensen dat vlucht uit gebieden met oorlog en geweld verder toeneemt. We weten dus ook dat de druk op de noodopvang in het land blijft toenemen en dat we in het voorjaar nieuwe grote groepen mensen die gevlucht zijn kunnen verwachten. Dat is haast onvermijdelijk. Twee vragen stonden in het debat vanavond dan ook voor mijn partij centraal. Gaat het wel snel genoeg en zijn we ruimhartig genoeg?

Om over mensen met een status te beginnen. Ik heb al vaak aangegeven, dat ik de ambitie perfect vind. We vangen 700 mensen meer op dan het rijk van ons verlangt. Maar ik ben in de commissiebehandeling erg geschrokken van het tempo. Met een beetje pech, betrekt 90 procent van de mensen met een status die we dit jaar nog huisvesting willen bieden de nieuwe woningen pas eind dit jaar! Zelfs de braakliggende terreinen in Ypenburg, het leegstaande pand in Laak en het leegstaande SZW zijn pas laat dit jaar geschikt! Dat is echt doodzonde en moet echt sneller kunnen.

Wij dagen de wethouder uit om hier een list op te verzinnen. Wat ons betreft wordt nog voor de zomer de helft van alle mensen met een status gehuisvest. Dat moet voor containerwoningen en modulewoningen toch prima mogelijk zijn. Plaatsen die bestelling zou ik zeggen. En SZW staat straks echt lang leeg. Dat kunnen we met zo’n druk op de opvang toch niet verkopen. Wat is hiervoor nu de reden?

Dan over de noodopvang. Ik ben positief over de toezeggingen die de wethouder deed in het commissie. De wethouder gaf aan: ik heb meer capaciteit dan nodig voor mensen met een status en ik ben bereid die capaciteit in te zetten voor noodopvang. En op mijn vraag of de wethouder in het voorjaar als de druk op de opvang weer zal toenemen noodopvang wil aanbieden en zich actief richting het COA wil opstellen om dit te doen, zei de wethouder duidelijk ja. Die passage: Den Haag staat welwillend tegenover noodopvang, is geen dode letter benadrukte hij. Daar houden wij de wethouder graag aan. Het zou ons gerust stellen dat Den Haag zich ook t.a.v. de noodopvang van de sociale kant laat zien. Dat zal – zo is onze verwachting – bitterhard nodig zijn.

Tot slot een opmerking over de voorzieningen om de opvang heen. Mensen met een status zijn volstrekt gelijkwaardig aan elke andere Haagse burger. Dat lijken velen wel eens te vergeten. Om ze alle kansen te geven is het cruciaal dat er aansluiting ontstaat tussen de opvanglocaties en de wijk waarin de locaties staan of waaraan ze grenzen. Ik heb daar in de commissie ook suggesties voor gedaan.

We moeten keihard werk maken van integratie, ontmoeting, werk, gezondheidszorg en onderwijs. We maken daar geen onderhandelingsspel van met het Rijk. We regelen dat. We maken mensen niet verdacht, we gaan met ze aan de slag, we heten ze welkom en geven alle kansen.

Ik pleit dan ook voor voor een warm welkom plan.

• Zorg dat ook scholen die enkele vluchtelingen opvangen dat financieel aankunnen
• Steun initiatieven die er voor zorgen dat de mensen hun locaties uitkomen en participeren, het liefst in de wijk. Verbindt buurtbewoners en statushouders met elkaar.
• Biedt taalprogramma’s aan, niet voor eigen rekening van de asielzoeker zelf
• Ga nu alvast met het COA kijken welke mensen straks hier worden geplaatst, zodat we ze vast kunnen voorbereiden.
• Pak het Eindhovens model om mensen naar werk of een nuttige dagbesteding te begeleiden
• Heb oog voor trauma’s, in het bijzonder bij kinderen.
• En om met het laatste te eindigen: neem de aanbevelingen van de kinderombudsman ter harte.

Maak niet de fout die we eerder maken als het gaat om integratie. Ik hoor vele partijen roepen, niet je afkomst, maar je toekomst telt. Dat vraagt om zeer ambitieuze om de nieuwe Hagenaars een toekomst te bieden.

Want in onze stad zijn Avisha en Annas welkom. In onze stad kan Annas voetballen op het veldje, dan naar school met zijn vriendjes en daarna gewoon lekker door voetballen. In onze stad is Avisha de ‘Grande Dame’ van het toneel. In onze stad speelt zij de sterren van de hemel.