“Niemand heeft zich eindverantwoordelijk gemaakt voor de veiligheid rond de bouw en het aansteken van de Scheveningse vreugdevuren. Dat is onbestaanbaar. De bewoners van Scheveningen en Duindorp moeten zich veilig weten en erop kunnen vertrouwen dat de politie, brandweer en zeker ook de burgemeester rond de bouw en het ontsteken van vreugdevuren instaan voor de veiligheid van bewoners. Die taak is verwaarloosd.” Dat stelt de Haagse PvdA in een eerste reactie op het OVV rapport “Vliegvuur op Scheveningen” dat vandaag is gepubliceerd.
Onverantwoordelijk: alle seinen op rood, toch ging vuur aan.
De Haagse PvdA is zeer geschokt over de conclusies van de onderzoeksraad. Fractievoorzitter Martijn Balster: “Het moge duidelijk zijn dat er onverantwoorde risico’s zijn genomen met het ontsteken van de vreugdevuren in Duindorp en Scheveningen. Terwijl de hoogte overschreden werd en de wind tot grote risico’s zou leiden, maakte niemand zich verantwoordelijk voor het besluit om het vuur al dan niet te ontsteken. Ik reken dat het stadsbestuur zwaar aan.”
Pas vreugdevuur als veiligheid honderd procent gegarandeerd is.
De PvdA is van mening dat er eerst zekerheid moet komen over een honderd procent staande veiligheidsorganisatie en een sluitende vergunningprocedure voordat er weer vreugdevuren zouden kunnen worden toegestaan. Balster: “Ik heb mijn twijfels of dat op zo’n korte termijn realistisch is. En daarnaast is een vergunning pas het begin en geen garantie. De handhaving en naleving zijn nog veel belangrijker. De gemeente, politie en brandweer moeten echt alles op orde hebben, voordat er weer vreugdevuren mogen worden ontstoken.”
Crisiscommunicatie was uitslaande vonkenregen
Hoewel buiten de scope van het onderzoek van OVV is de PvdA van mening dat lessen getrokken moeten worden uit de crisiscommunicatie. Balster: “De communicatie na de ramp was als een aanhoudende uitslaande vonkenregen. Bouwers kregen de schuld. Er moest onderzoek komen, maar niet onafhankelijk. Op veel stappen moest weer teruggekomen worden. Er werd duidelijk daadkracht gemist. Maar ook hier vrees ik, dat niemand zich echt verantwoordelijk voelde.”
