Jaarrapportage jeugdhulp 2015: bezorgdheid om groei wachtlijsten

Gisteren verscheen de Jaarrapporage jeugdhulp 2015: een spannend jaar, aangezien dit het eerste jaar was waarin de gemeente verantwoordelijk was voor de uitvoering van de jeugdhulp. De rapportage laat duidelijk zien dat hulpverleners, gezinscoaches, ambtenaren en andere betrokkenen hard gewerkt hebben om deze overgang te laten slagen. De nieuwe jeugdhulp lijkt zijn vruchten af te werpen. Financieel ziet het er stabiel uit en steeds vaker krijgen kinderen, jongeren of gezinnen lichte in plaats van zware jeugdhulp. Dat is een teken dat de nodige hulp er steeds sneller bij is.Ook laat de jeugdbeschermingstafel positieve resultaten zien. Dit is een laatste station waar ouders, de jongere en hulpverleners overleggen om gedwongen hulp te voorkomen. In een derde van de gevallen wordt aan de jeugdbeschermingstafel alsnog gekozen voor vrijwillige hulp. Een goede ontwikkeling dus.

Maar we maken ons ook zorgen om een aantal bevindingen uit de jaarrapportage. Zo is het aantal kinderen op de wachtlijst om jeugdhulp te ontvangen flink toegenomen. 110 gezinnen moesten eind 2015 langer dan vier weken wachten op hulp. In het derde kwartaal van 2015 was de wachtlijst nog maar 31 gezinnen. Dit moet en kan beter. De wethouder zegt de capaciteit uit te breiden in 2016 om deze wachtlijsten weg te werken, maar wij vragen ons af of de wethouder hiermee niet achter de feiten aanloopt. De capaciteit zou structureel voldoende moeten zijn zodat er helemaal geen wachtlijsten ontstaan.

Naast het oplopen van de wachtlijsten zijn we ook bezorgd over het aantal hulptrajecten dat voortijdig wordt afgebroken. In 11% van de gevallen in de tweede helft van 2015 wordt een eerstelijns hulptraject, dus de lichtere vorm van hulp, afgebroken omdat het gezin geen bemoeienis meer wilt van hulpverleners. In de tweedelijns jeugdhulp, dus de zwaardere gevallen, wordt 14% van de trajecten voortijdig afgebroken. Het rapport zegt niks over wat er vervolgens met deze kinderen, jongeren of gezinnen gebeurt. Blijft er contact? Verdwijnen ze helemaal uit beeld? We krijgen verschillende signalen uit de stad dat kinderen soms van hulpverlener naar hulpverlener of van traject naar traject worden geschoven. Dit kan niet de bedoeling zijn. Daarom zullen we bij de bespreking van de jaarrapportage in de gemeenteraad aan de wethouder vragen wat hier precies speelt.