We worden steeds weer met de neus op de feiten gedrukt: te weinig woningen, lange wachtlijsten in de sociale huursector en mensen met cruciale beroepen die de stad verlaten simpelweg omdat ze geen betaalbare woning kunnen vinden. Een ontwikkeling die ons al lange tijd aan het hart gaat en waar wij ons elke dag opnieuw zorgen om maken. Studenten, starters, gezinnen, ouderen en eenieder die in deze prachtige stad wil wonen, zit op dit moment in de huidige woningmarkt in de knel. Daarom wilde PvdA al jaren dat er meer gebouwd moet worden!
Deze week sprak fractievertegenwoordiger Samir Ahraui in de commissie over de herziene plannen om in Laakhavens te bouwen. Twee woontorens met in totaal 1400 woningen moeten er komen. The Grace – zoals die project heet – moet in 2026 de deuren openen: een bouwproject dat niet onomstreden is.
Onze mening over de eerste plannen was helder: goed dat er zoveel broodnodige woningen bij komen. Maar …te veel woningen binnen het bouwplan zijn te klein. Het bouwplan The Grace bevatte een mix van woningen waarvan er te weinig bedoeld zijn voor de sociale huursector. Ook hebben we grote zorgen over de voorzieningen in het gebied.
Afspraken die het vorige college (zonder de PvdA) maakte, gaven daarbij ook te veel ruimte aan het verdienmodel van de projectontwikkelaar en te weinig aan de sociale uitdagingen van de stad. Voor ons onderwerpen die ontzettend belangrijk zijn in de discussie over wat voor type woningen wij aan het Central Innovation District (CID) willen toevoegen. Het CID, het deel van Den Haag waar wij vandaag de dag de kans hebben om de stad te ontwikkelen, waar wij vanaf de tekentafel kunnen bepalen wat voor Den Haag wij willen zijn.
Sociale woningen
Dat de oorspronkelijke plannen terug gingen naar de tekentafel is – ook achteraf gezien – nog steeds verstandig geweest. Het huidige college heeft samen met de projectontwikkelaar – met de bijstellingen – mooie veranderingen aan het originele plan voor elkaar gekregen. In het nieuwe plan zit een veel groter deel aan sociale huurwoningen (30%), die – naast veel meer in aantal – ook groter en ruimer zijn dan in de eerdere plannen. Dat er in de ‘plint’ ook ruimte kan ontstaan voor maatschappelijke voorzieningen is iets om blij over te zijn.
“Het blijft voor mij een bittere pil dat de sociale woningen in dit plan private sociale woningen zijn, die na 20 jaar door de projectontwikkelaar in de vrije sector verhuurd mogen worden,” aldus Samir. “Sociale woningen zijn pas echt sociaal als deze langdurig in bezit zijn van een corporatie. Zo hebben wij dat in de door dit college, met de PvdA, vastgestelde woonvisie met elkaar afgesproken.”
Desondanks heeft de PvdA begrip dat met dit plan – op dit moment – er toch voor gekozen wordt. Afspraken met de projectontwikkelaars waren al gemaakt en zijn nu positief bijgesteld. De ingezette lobby door Martijn Balster als wethouder Wonen om de huurprijzen in de vrije sector te maximaliseren én het feit dat de woningen ook via Woonnet worden aangeboden, gaf de doorslag om ook met dit resultaat tevreden te kunnen zijn.
Hoewel deze constructie van private sociale huur niet nog een keer mag gebeuren, gaan wij er ook vanuit dat nieuwe woningprojecten zich aan de Woonagenda committeren. Waarin sociaal ook pas echt sociaal is op het moment dat woningen in bezit zijn van een corporatie. Aan deze afspraak blijft de PvdA het college houden. Ter compensatie voor deze particuliere sociale woningen creëert het college wel ruim 250 extra sociale woningen in het bezit van een corporatie in het gebied. Daar mogen wij erg trots op zijn.
Verantwoordelijkheid nemen
Op aandringen van Samir doet de gemeente nog wel een morele oproep aan de projectontwikkelaar om zijn verantwoordelijkheid ook ná twintig jaar te nemen. Dit betekent dat de woningen zoveel mogelijk sociaal blijven. Samir: “Het traject rondom The Grace is er één die wat mij betreft niet voor herhaling vatbaar is. Wij vinden het belangrijk dat het college, de raad en de stad eerder betrokken worden bij dergelijke grote ontwikkelingsprojecten. Alleen door samen te werken, wensen te inventariseren en de krachten te bundelen kun je samen aan de stad bouwen. Daarom heb ik het college gevraagd om bij grote projecten de deuren van het Stadhuis eerder open te gooien en heel Den Haag beter te betrekken.”
