Het is tijd voor een Wijkaanpak Nieuwe Stijl

If you do what you did, you get what you got. Met deze woorden van Albert Einstein opende ik eerder deze week de eerste Haagse Wijkentop. Maatschappelijke partners, ambtenaren van gemeente en rijk, en experts bogen zich tijdens de conferentie over de vraag wat wijkaanpak kan betekenen voor de Haagse samenleving anno nu. Het citaat van Einstein geeft voor mij aan welke uitdaging er voor ons ligt. Wat kun je als lokale overheid nog doen om echt verschil te maken? In een tijd waar gestapelde problemen in meerdere wijken spelen, en waar we minder geld hebben om deze problemen aan te pakken. Hoe kunnen we ervoor zorgen dat mensen toch in de sociale lift stappen om hun leven een niveau hoger brengen?

De urgentie om problemen aan te pakken is hoog. De spanning in de samenleving tussen groepen loopt op. Voor een geslaagde aanpak is het essentieel dat er bij het oplossen van problemen de behoefte en de beleving van bewoners als uitgangsput wordt genomen. Waar liggen zij wakker van? Als overheid kijken we te vaak vanuit een andere werkelijkheid naar een wijk dan de bewoners zelf. De echte werkelijkheid is die waar mensen dagelijks in leven. En hoe groter de armoede, hoe meer gebrek aan perspectief, hoe geïsoleerder mensen leven hoe minder de betrokkenheid bij hun wijk of buurt is.

De opgave van het moment is dan ook vooral het bieden van perspectief op werk en inkomen. Randvoorwaarden daarbij zijn goed onderwijs, zorg en huisvesting. Pas dan zijn mensen in staat regie te nemen op hun eigen bestaan en leefomgeving. Pas dan kunnen zij zich ontplooien en oog hebben voor de ander. Voor de wijken waar veel van de ruim 44.000 Haagse gezinnen wonen die in armoede leven, is een nieuwe aanpak van levensbelang.

Alles begint in de wijk. Noem een onderwerp en je vindt het er. En de plaats waar vraagstukken zich voordoen is meestal ook de plek waar de oplossing te vinden is. Of het nu gaat om veiligheid, werkgelegenheid, sociale cohesie, leefbaarheid of integratie. De nadruk in de wijk moet wat mij betreft dan ook verschuiven van fysieke ingrepen naar verbetering van de sociaaleconomische situatie van de bewoners. Dat betekent voor de Haagse Wijkaanpak dat we onze koers moeten verleggen. We moeten kiezen voor een integrale benadering die uitgaat van het investeren in mensen, met extra focus op onderwijs en werk. Samen met bewoners, maatschappelijke organisaties en het bedrijfsleven moeten we kansen op werk beter benutten.

Alleen door langdurige en verregaande samenwerking tussen gemeente, woningcorporaties, zorgpartners, onderwijsinstellingen en werkgevers kan er een verschil gemaakt worden voor de mensen in deze wijken. Maar tegelijkertijd zijn de middelen niet onbeperkt. Het Haagse college heeft 14 miljoen euro vrijgemaakt voor Wijkaanpak Nieuwe Stijl. Vanuit een gedeelde maatschappelijke opdracht zal er gezocht moeten worden naar slimme verbindingen om in de komende jaren in samenwerking met partners het verschil te maken voor de Haagse wijken.

De gemeente initieert en coördineert, we zijn faciliterend en verbindend. Wijkaanpak Nieuwe Stijl helpt mensen aan de onderkant omhoog, terwijl we ervoor waken dat de mensen aan de bovenkant niet omlaag gaan. Er is blijvende inzet nodig om sociaaleconomische tweedeling te voorkomen. Dat kan alleen door een lokale alliantie te sluiten. Alleen op die manier kunnen we samen de échte werkelijkheid van wijkbewoners verbeteren. Hoe meer mensen er in de sociale lift stappen, hoe beter het voor de hele maatschappij is. Maar wij als overheid, maatschappelijke partners, ondernemers en onderwijs moeten er dan wel voor zorgen dat die lift ook stopt in de wijken waar het echt nodig is. Want alleen door het daadwerkelijk anders én samen te doen kunnen we de toekomst veranderen.

Rabin Baldewsingh is wethouder Sociale Zaken, Werkgelegenheid, Wijken en Sport in Den Haag

Bron: Binnenlands Bestuur