Jeugdhulp: intransparant en ongebreidelde marktwerking

Vandaag sprak de gemeenteraad over de aanbesteding van de jeugdhulp. Duizenden gezinnen, kinderen en jongeren in Den Haag krijgen ondersteuning bij bijvoorbeeld opvoeding en psychische problemen. Deze jeugdhulp regelen we als gemeente niet zelf: samen met negen omliggende gemeentes kopen we deze jeugdhulp in bij aanbieders.

Omdat volgend jaar wordt gekeken of de samenwerking met de negen andere gemeentes wordt voortgezet, zou de jeugdhulp nu voor één jaar worden aanbesteed. Dat betekent een lang, bureaucratisch en duur proces waarna 240 (!) aanbieders van jeugdhulp voor een jaar aan de slag kunnen. Als PvdA zijn we hier fel tegen: de belofte van de jeugdhulp was: één gezin, één plan, en het liefste één hulpverlener. Vertrouwde gezichten over de vloer. Door nu voor één jaar aan te besteden en het volgend jaar misschien weer helemaal anders te doen, staat deze belofte onder druk. Ook zijn we tegen deze manier van aanbesteden met het grote aantal aanbieders: in plaats van minimale voorwaarden te stellen aan jeugdhulp-aanbieders, zouden de gemeentes de lat hoger moeten leggen. We moeten niet kiezen voor middelmaat, maar voor de beste jeugdhulpaanbieders. Wanneer je hulp nodig hebt wil je immers niet na moeten denken over welke van de vele hulpverleners je kiest: je wilt de allerbeste. Marktwerking in de jeugdhulp kan en mag niet een doel op zich zijn.

Daarom hebben we voorgesteld om te kiezen voor een andere manier van aanbesteden zodat alleen de beste aanbieders overblijven, en contracten af te sluiten voor drie jaar of langer zodat zowel de gezinnen en kinderen die hulp krijgen, als de jeugdhulpverleners weten waar ze aan toe zijn.

Helaas bleek uit de reactie van de wethouder dat eigenlijk alles al beklonken is, en dat de gemeenteraden van de tien gemeentes er weinig meer over te zeggen hebben. Dit is een veel voorkomend probleem bij samenwerkingsverbanden en gemeenschappelijke regelingen, zoals ook blijkt uit een eerder onderzoek van de Volkskrant: gemeenteraden worden buitenspel gezet. Als raad debatteerden we er vandaag pas over, terwijl het aanbestedingstraject al in gang is gezet en de échte beslissingen al maanden geleden zijn genomen.

We willen het beste voor alle Haagse gezinnen, kinderen en jongeren. Dat betekent dat de gemeenteraad erop toe moet kunnen zien dat iedereen de beste hulp krijgt die mogelijk is, en moet kunnen bijsturen als dat niet het geval is. Het gevolg van deze intransparantie wordt zo helaas duidelijk: nu kiest het college voor ongebreidelde marktwerking. Volgende week zullen we proberen hier nog een stokje voor te steken in het afrondende raadsdebat.