Op werkbezoek in Transvaal

Vorige week bracht Abderrahim Kajouane met Martijn Balster een werkbezoek aan Transvaal. Ze spraken met de bewonersorganisatie Transvaal, brachten een bezoek aan woonzorghuis Transvaal en deden het Pleysiercollege Transvaal aan. Een verslag.

Gesprek bij Bewonersorganisatie Transvaal (BOT)

De bewonersorganisatie is bezorgd over de leegstand van winkels aan de Paul Krugerlaan en de eenzijdigheid van het winkelbestand. De branchering lijkt nog onvoldoende effect te hebben. Er heerst grote tevredenheid over de fysieke impuls van het vorige college (wethouder Kool): de straat is zienderogen opgeknapt. Dat beeld is overigens breder: Transvaal zit in de lift. Er is ontzettend veel vooruitgang geboekt in de wijk. De handhaving kan echter intensiever: louche zaken krijgen te gemakkelijk een vergunning, maar sluiten snel weer de deuren en er is nog te veel overlast op straat.

De bewonersorganisatie bepleit meer overleg in de wijk, ook tussen de diverse wijkorganisaties. De bezuiniging op het welzijnswerk is merkbaar. Er zijn te weinig verbinders op dit moment, de Buurthuizen van de toekomst zijn hiervoor niet direct een oplossing. Een specifiek aandachtspunt is de radicalisering en de jeugdproblematiek. De jeugdhulpverleners kennen onvoldoende de problematiek achter de voordeur, zo constateert de bewonersorganisatie. Vertrouwenspersonen zouden hierbij een rol kunnen spelen. Er is een substantiële groep 12-minners die op het criminele pad komt, vaak in opdracht van familieleden. Het is zaak daar boven op te zitten: er vroeg bij zijn voorkomt erger.

Er is grote behoefte aan meer stagemogelijkheden, juist ook in de wijk. Van ouders mag dan ook het nodige worden verwacht, in termen van begeleiding en verantwoordelijkheidsgevoel. Te veel jongeren lopen rond met de ziel onder de arm.

Bezoek aan Woonzorgcentrum Transvaal

Een voorbeeld, de nieuwbouw van Woonzorgcentrum Transvaal. Alle typen cliënten kunnen er terecht. In de toekomst worden dat steeds vaker de mensen met een zwaardere zorgvraag. Nu zijn er ook nog die uitstekend kunnen helpen bij het wel en wee in het huis, zoals bij de receptie die gaande is. Mooi is dat er zowel intramurale zorg als aanleunwoningen (garantiewoningen) zijn, hier hebben thuiswonende ouderen de zorg dichtbij voor in de toekomst. Het woonzorgcentrum is ook het centrum voor de wijkverpleging, de dagactiviteiten en tal van ondersteuningsvormen, tot aan het bewegen en ontmoeten toe. Mensen uit de wijk, komen dus ook gemakkelijk binnen. Het woonzorgcentrum is zo een verbindende schakel.

De nieuwe wet maatschappelijke ondersteuning zal gevolgen hebben voor de zorg die wordt geleverd. In het algemeen heerst er optimisme, maar er heerst bezorgdheid over de organisatie van de ‘begeleiding’. De huishoudelijke hulp wordt voorlopig nog niet afgebouwd, de begeleiding – in het bijzonder de dagbesteding – wel. De gemeente rekent al dit jaar minder uren per cliënt en professionals die de dagbesteding verzorgden, zullen worden vervangen door vrijwilligers. Er bestaan zorgen over de kwaliteit.

Hoewel er veel gaat veranderen heerst er optimisme. Het dwingt ook eindelijk tot samenwerking, zo is de stelling. Bijvoorbeeld tussen de activiteiten in het woonzorgcentrum en die door het Welzijnswerk, bestaat nog veel overlap. Er zullen goede afspraken met elkaar gemaakt moeten worden.

Over afspraken gesproken: het is nog heel onduidelijk of er wel voldoende zogeheten segment 1 wijkverpleegkundigen worden ingekocht door de verzekeraars: de wijkverpleegkundige die met een vrij mandaat, die zonder stopwatch de ogen en oren in de wijk kan zijn én zorg kan leveren. Dat zou zonde zijn, want er is veel extra geld beschikbaar voor wijkverpleegkundigen. Goed is wel dat er veel extra geld is voor omscholing.

Pleysiercollege

Ten slotte hadden we een goed gesprek met de nieuwe directeur van de Transvaalvestiging van het Pleysiercollege. Een school voor speciale leerlingen. Leerlingen met een ontwikkelachterstand en soms flinke gedragsproblemen. We spraken na schooltijd en spraken af nog een keer met leerlingen en hulpverleners te komen spreken.

Keihard is de school bezig om de jongens en meiden een kans te bieden, die er niet vanzelfsprekend is. Een kans om toch nog door te stromen in het ROC, of een baan te vinden waar ze structuur en motivatie vinden. Cruciaal is de samenwerking met partners in de stad die er echt de schouders onder zetten: die leerlingen intensief willen begeleiden of er begeleiding op willen laten zetten. Zorgen maakt de directeur over de aansluiting met de jeugdzorg. Het zijn toch nog te veel gescheiden werelden en gescheiden trajecten. Hulpverleners maken nog veel te weinig gebruik van de inzichten van de school en zien een kind vaak niet functioneren. Het nieuwe jeugdstelsel, dat meer in de wijk wordt georganiseerd, biedt wellicht hoop op verbetering.

De PvdA-fractie brengt regelmatig werkbezoeken in de stad. Om van verschillende Hagenaars, deskundigen, ervaringsdeskundigen en anderen met een mening te horen hoe de vlag er bij hangt. We proberen onze conclusies zo veel mogelijk op te pakken in het politieke werk, voor een socialer Den Haag.