Windmolens, van dromen naar daden

De wind die door je haren waait. Koude wind, waardoor je de tinteling in je oren voelt. Soms heerlijk warm op een mooie zomerdag. En de zon die schijnt. Je ogen die je dichtknijpt vanwege opwaaiend zand en omdat je zon zo fel schittert in de zee.En als je weer naar huis gaat, het moeilijke balanceren om je voeten zandvrij te krijgen. Wat natuurlijk nooit lukt. Dat typische strandgevoel, ik ben er gek op. Dat wil ik behouden.

Als ik windmolens zie – op dijken, in weilanden en op het water – dan zie ik groene stroom. Dan zie ik de wilskracht van dit land om ook over vijftig jaar nog genoeg en gezonde energie te hebben. Er zullen in de komende decennia nog betere oplossingen komen voor het oplossen van het energieprobleem. Maar tot die tijd gaan we toch niet zitten wachten met onze handen in onze zakken? Of een oplossing afwijzen omdat wij het niet in ons gezichtsveld willen zien?

Van dromen naar daden

Het energievraagstuk is geen vraagstuk van de afgelopen maanden. Het is een vraagstuk waarvoor al decennia lang een oplossing voor gezocht wordt. Met wisselend succes. Lokaal met nog veel te weinig succes, als we blijven zitten op onze handen worden we nooit energieneutraal. We zijn nu op een cruciaal punt aangekomen. Het moment waarop we stevige ambities moeten omtoveren naar stevige acties

Groene stroom; daar willen we meer van! We willen duurzame stroom en warmte. Een van de manieren waarop dat kan is via windmolens. Er staan er al heel veel in Nederland. In Den Haag nog nauwelijks. Mogelijk komt daar verandering in. Er wordt al lang gesproken over windmolens in zee. Mogelijk ook voor onze Haagse Kust.

Veel mensen in de kustgemeenten van Nederland hebben zich uitgesproken tegen de windmolens in zee vanwege de horizonvervuiling en de daarop te verwachten terugloop van het toerisme. Het kabinet heeft hier onderzoek naar gedaan en vooralsnog blijkt deze verwachting niet te kloppen. Het onderzoek dat is gedaan naar effecten op toerisme laat geen significante negatieve effecten zien. Dat wordt bevestigd door bijvoorbeeld de praktijk in de gemeente Egmond, waar geen sprake is van een negatief effect op het toerisme van het windpark dat op zes zeemijl uit de kust voor de gemeente staat.

Voor de duidelijkheid: het is aan de landelijk politiek om te besluiten over een mogelijk windpark aan zee. De PvdA ziet geen bezwaren tegen een windpark voor de Haagse kust, zeker niet als dit park vrijwel uit het zicht verdwijnt door het park op 12 mijl te plaatsen. We zullen dan soms wat stipjes aan de horizon zien, net zoals we dagelijks schepen voorbij zien varen. Maar dan slechts enkele dagen per jaar, bij heel helder weer.

Windmolens veranderen het heerlijke zee- en strandgevoel niet. Dat blijft bestaan! Wat ze wel veranderen: onze energievoorziening. Die wordt zuinig en groen. Dat is cruciaal om nog heel lang van ons mooie strand en ons mooie land te kunnen blijven genieten. Daar ga ik voor.