Op 5 mei vond in Den Haag een afschuwelijke steekpartij plaats aan het Johanna Westerdijkplein, vlakbij de Haagse Hogeschool. Gisteren spraken we erover in de gemeenteraad. Over hoe dit gelopen is en hoe de diensten hebben gehandeld. Een belangrijke conclusie is dat de vermoedelijke dader al langer geestelijke problemen had en een belangrijke vraag gisteren was dan ook: is het wel goed gesteld met de hulpverlening?
Maar natuurlijk ook: als er signalen zijn dat deze man een gevaar voor zichzelf of voor zijn omgeving kan vormen, hebben alle diensten (politie, OM, burgemeester) dat dan goed in de gaten? Er blijkt toch best het nodige beter te kunnen, zo bleek ook gisteren. Of we de steekpartij daarmee hadden voorkomen? Dat zullen we nooit weten. Maar ik weet wel dat het aantal verwarde mensen in onze stad toeneemt. Daarom moet de zorg, begeleiding en veiligheid, echt beter. Een motie van ons om dat te doen werd gisteren aangenomen.
Lees hieronder mijn spreektekst voor dit debat.
Voorzitter,
Op 5 mei wordt Den Haag opgeschrikt door een afschuwelijke steekpartij. Verdachte: Malek F. Drie slachtoffers die het er godzijdank levend van af brengen. Omstanders, bewoners die er iets van gezien of gehoord hebben. De schrik van hun leven.
Het past het stadsbestuur, ons als raad, er met name voor hen te zijn. En het past ons als stad om vervolgens het naadje van de kous te willen weten.
‘Het gaat om een verwarde man. Er is geen reden om aan te nemen dat er andere motieven zijn’. Dat is wat de burgemeester vrij snel naar buiten brengt.
Zij geeft aan, er zijn geen aanwijzingen dat er andere motieven zijn. Maar 100 procent zeker weet zij dat op dat moment niet. En daar gaat dit dus mis. Want voorzitter waarom dan dit zo naar buiten brengen?! Schrik en angst neem je niet weg, door met verklaringen te komen, waarvan je niet 100% zeker weet of ze juist zijn. Mensen zijn niet dom.
Dat is een lesje crisiscommunicatie. Maar wel een belangrijke. Want als je op je boodschap moet terugkomen, is dat dodelijk voor de betrouwbaarheid. Van de burgemeester waarvan je verwacht dat ze hoedster is van onze veiligheid.
Voorzitter, maar dat vindt mijn partij nog niet het ergste. Malek F was in beeld. Sterker nog, hij gooide zijn huisraad op straat, werd gedwongen opgenomen in een inrichting en alle mogelijke betrokken partijen hebben hem besproken. Dit mede naar aanleiding van een briefje waarin stond dat Malek tot het ergste in staat zou zijn.
Hoe kan het dat de driehoek de uitkomst van deze bespreking. Met de AIVD nota bene! Niet hoort? Hoe kan het dat het te nemen besluit – al dan niet begeleiden, bewaken, in de gaten houden – niet een besluit is dat door de driehoek wordt genomen? Hier lijkt iets fundamenteels fout. Het gaat hier niet om een menselijke fout, het gaat hier niet om een systeempje, het gaat hier om de vraag hoe dreigingsinformatie – hoe groot of klein deze ook is – gedeeld wordt met de besluitvormers. De driehoek. En voorzitter ook voor die informatievoorziening is de burgemeester verantwoordelijk.
Voorzitter,. Malek F. Is opgenomen geweest. Hij komt uit de instelling. Parnassia wordt nu aangeklaagd, want familie beweert: dat had echt nooit gemogen. Maar waar was de driehoek hier? Welk plan is er voor de begeleiding, monitoring, bewaking, hulp voor Malek F gemaakt? Of ontbrak hier ook een plan?
En meer in het algemeen – we komen hier later dit jaar over te spreken – is de gemeente wel voldoende in staat verwarde mensen te begeleiden, opte vangen. Het aantal neemt schrikbarend toe. En er zijn nogal wat klachten over de ambulante hulpverlening.
Voorzitter, ik verwacht van de burgemeester antwoorden. We kunnen het ons niet permitteren dat zij niet weet en dus niets doet, met informatie over dreiging. Er moeten daar lessen getrokken worden. Dat geldt ook voor de communicatie. De samenwerking in de driehoek is ver te zoeken. Wat gaat de burgemeester doen om die te verbeteren? Zodat deze stad wel weer rustig kan gaan slapen?