Deze week presenteerde de wethouder haar plannen hoe de bezuiniging op het Haagse welzijnswerk er het komende jaar uit gaat zien. Komend jaar bezuinigt het stadsbestuur €5 miljoen op jeugdwerkers, ouderenconsulenten, opbouwwerkers en buurthuizen in de stad. Mensen en plekken waar Hagenaars die een steuntje in de rug nodig hebben, altijd kunnen aankloppen. Het plan bestaat uit veel mooie woorden over kleinschaliger en efficiënter werken, maar daarachter schuilt helaas een werkelijkheid van snoeiharde bezuinigingen. Een plan dat gemaakt is met een Excelsheet voor ogen, niet voor de mensen in de stad.
Welke buurthuizen gaan sluiten?
Vorige maand was de gemeenteraad op bezoek in Escamp, waar raadsleden in gesprek gingen met bewoners over hun wijk. De boodschap was duidelijk: bewoners, vooral jongeren, zouden graag meer plekken zien waar ze samen kunnen komen. Een buurthuis, of een jeugdhonk. Nogal wrang dus, dat het bezuinigingsplan van de wethouder nu aanstuurt op het sluiten van buurthuizen. Juist buurthuizen zijn belangrijk in wijken waar mensen samen kunnen komen, activiteiten kunnen organiseren en laagdrempelig terecht kunnen voor hulp. Het wordt pijnlijk om te zien dat straks de eerste buurthuizen hun deuren door de bezuiniging definitief moeten sluiten.
Banen op de tocht
Het goede nieuws lijkt dat het stadsbestuur vooralsnog het aantal uren welzijnswerk in de stad op peil wil houden. Toch pakt dit in de praktijk anders uit: nu al krijgen ontzettend waardevolle krachten, zoals jeugdwerker Soufiane in de Schilderswijk, geen vaste baan omdat de toekomst van de welzijnsorganisatie financieel onzeker is. Daardoor wordt het een komen en gaan van welzijnswerkers: iemand die een half jaar of een jaar aan de slag kan, maar daarna weer moet vertrekken. Terwijl we juist in gesprekken met bewoners en welzijnswerkers, van Moerwijk tot Houtwijk, keer op keer horen hoe ontzettend belangrijk is dat er vaste en vertrouwde gezichten zijn in de buurt. Die maanden bezig zijn met het winnen van vertrouwen, en dan pas écht goed aan de slag kunnen.
Deze kanjers werken dag in dag uit kleinschalig en wijkgericht, samen met scholen, wijkagenten en huisartsen om zich in te zetten voor de mensen in hun wijk. Precies zoals het stadsbestuur het graag ziet, maar dat nu presenteert als ‘vernieuwend’ beleid dat de bezuiniging rechtvaardigt. Terwijl ook Xtra Welzijn, de grootste welzijnsorganisatie waar de bezuiniging terecht komt, de harde werkelijkheid bevestigt: komend jaar betekent het dat 50 mensen hun baan verliezen. Dat er meer mensen geholpen kunnen worden met minder welzijnswerkers, zoals de wethouder stelt, is een illusie.
Mensen in de knel
In een stad waar te veel kinderen opgroeien in armoede en mensen kampen met geldzorgen en schulden, en steeds meer ouderen eenzaam zijn, kunnen mensen straks steeds minder rekenen op het nodige steuntje in de rug. Op activiteiten of huiswerkbegeleiding voor kinderen en jongeren, op een koffieochtend of hulp bij belastingaangifte voor ouderen. Juist nu de financiële tekorten op Wmo-zorg en jeugdhulp groeien, zou een stevigere inzet op welzijnswerk dit tij kunnen keren. Dit stadsbestuur maakt andere keuzes, waarvan het einde nog niet in zicht is: met dit plan is nog maar invulling gegeven aan de eerste €5 miljoen bezuiniging van de €20 miljoen totaal. Hagenaars zijn uiteindelijk de dupe zijn.